Tolga Özer ile Mağaracılık Üzerine

İlk gittiğin faaliyet sana nasıl hissettirmişti ?

İlk gittiğim faaliyet beni çok heyecanlandırmıştı. Yatay mağara denilince aklıma neredeyse tüm kulübün düşündüğü gibi, mağarada dümdüz yürüyeceğim sanmıştım. Fakat işler beklediğim gibi gitmedi :) Mağaradan çıktıktan sonra tekrardan giresim gelmişti. Mağara ağzında Buğra’nın Nurgaz’la yapıp bana uzattığı kahveyi utanıp içememiştim. Şu ana kadar hep içimde kaldı, keşke bir yudum daha alabilseydim. Hayatımda ilk defa kamp yapmıştım ve gerçekten izlediğim postapokaliptik dizilerde gibi hissetmiştim. Orada tanıştığım insanların bu denli hayatıma girebileceğini hiç tahmin etmemiştim.

Geçen sene üye olarak başladığın toplulukta bu sene eğitmen olarak faaliyete katılmak ne hissettirdi ?

Öncelikle, bir zaman döngüsünde gibi hissettim. “Yıldızlararası” filmindeki gibi, hayaletin “eğitmenin” aslında kendim olduğunu anlamam çok garip bir duyguydu. Karşımda geçen seneki beni gördüm çoğu üyede. Yaşlanmış hissediyorum :(

Üyelere bir tavsiye verecek olsan ne verirdin ?

Sadece devam etmek gerekiyor, gerçekten. Bunu Türkiye’deki diğer mağaracılık kulüplerinden kişilerle tanışınca anladım; herkes, mağaracılık içerisinde kendine bir yer bulabiliyor. Örneğin, ben mağaranın içinde daha sakin ve dinlenmiş hissediyorum. Bazıları bunu bir “challenge” olarak görüyor, bazıları ise bilimsel araştırma olarak değerlendiriyor. Liste böylece uzayıp gidiyor.